Twee fragmenten uit de autobiografie van de actrice en schrijfster Mina Kruseman (1839-1922) waarin ze verschillende standpunten uiteen zet:
fragment 1
Ik heb nooit begrepen waarom alle mensen zo bezig zijn met het geslacht van de personen die stemmen: ik ben van mening dat als nu eindelijk eens gekibbeld zou worden over de intelligentie van stemgerechtigden, wij tenminste nog een kans zouden hebben om bij het kibbelen iets te winnen. Want of wij nu door mannelijke of door vrouwelijke nulliteiten [onbenullen] aan een slechte regering worden geholpen, dat komt toch op hetzelfde neer!
fragment 2 Ik vraag werk voor de vrouwen, niets dan werk, werk dat betaald wordt met geld. Zodra wij het zover gebracht zullen hebben dat wij (net als de mannen) als een dom kind in de schoolbanken beginnen om er als een goed opgeleid mens weer uit op te staan, dan komt de rest vanzelf, want de vrouw die in haar eigen onderhoud kan voorzien, heeft het recht vrij te zijn en moeder te wezen.
