Rond 1100 ontstond in Frankrijk de kloosterorde van de Cisterciënzers. Na een moeilijk begin kreeg de orde van de hand van Stephen Harding zijn officiële regel, de ‘charta caritatis’. Hieronder staat het eerste deel van deze tekst:
We zijn allemaal dienaren van de enige echte Koning en Heer. Daarom willen we geen financieel voordeel of materiële bezittingen van de abten en broeders die God, door onze hulp, heeft samengebracht op verschillende plaatsen om de regels na te leven.
We willen alleen dienstbaar zijn aan hen en aan de Kerk. We zullen niets doen dat een last voor hen vormt of hun bezittingen vermindert. We zijn bang dat als we rijk zouden worden van hun armoede, we schuldig zouden zijn aan corruptie en hebzucht, wat volgens de Apostel gelijk staat aan “afgodendienst”.
Ons doel is om vanuit barmhartigheid over hun zielen te waken. Als ze ooit zouden afwijken van hun goede voornemens en de heilige regels niet meer volgen (wat God hopelijk voorkomt), dan kunnen wij door onze voortdurende zorg hen terugbrengen naar het religieuze leven.
