David Ross was een Amerikaanse soldaat in Vietnam. Over zijn ervaringen vertelt hij
Enkelen van ons stonden voor het ziekenhuisgebouw. Ongeveer veertig rekruten stonden daar in de rij te wachten voordat ze naar hun eenheid mochten. De jongens waren net aangekomen en allen vroegen zich af hoe het in Vietnam zou gaan. Er werden grappen gemaakt, sigaretten gerookt; de jongens stoeiden zelfs met elkaar. De sfeer was zeer ontspannen. Er was niemand die zei: “Sta rechtop, geweer in de aanslag.”
Plotseling verschenen er vier helikopters. Ze landden niet. Ze dumpten slechts een paar zakken. Een van de zakken scheurde en wat er uitkwam, leek nauwelijks nog op een mens (…). Het lachen hield op. Niemand zei nog wat. Sommige jongens beefden, sommigen gaven over, één jongen knielde en begon te bidden.
Ik zei tegen mezelf: “Welkom in de oorlog, jongens.”
