In het Rampjaar 1672 vallen Engeland, Frankrijk en de bisschoppen van Munster en Keulen samen de Republiek aan. Het volk geeft de schuld aan de Dordtse gebroeders Johan en Cornelis de Witt. Als ze willen vluchten, worden ze vermoord en verminkt.
Deze prent toont in vier voorstellingen de gebeurtenissen op 20 augustus:
1. Linksboven: de aanval op de gebroeders De Witt die uit de Gevangenpoort komen,
2. Rechtsboven: de moord
3. Linksonder: het slepen van de lijken naar het schavot
4. Rechtsonder: het verminken van de aan de galg hangende lijken.
Johan de Witt
Johan de Witt is misschien wel de beroemdste Dordtenaar. Als raadpensionaris geeft hij in feite leiding aan de Republiek. Tientallen jaren zonder een Oranje-stadhouder is goed voor de handel. Maar op militair gebied wordt er iets te veel bezuinigd: in het Rampjaar 1672 wordt de Republiek van drie kanten aangevallen.
De moord
Volgens velen kan maar één man het land redden: stadhouder Willem III. De gebroeders Johan en Cornelis de Witt krijgen de schuld van de ellende. Op 20 augustus hoort Cornelis dat hij wordt verbannen. Op het moment dat zijn broer Johan hem komt ophalen, worden ze door een menigte vermoord en hun lichamen gruwelijk verminkt. Daarna verschijnen er penningen met daarop hun beeltenis en de moord, soms met een gedicht over hun dramatische dood.
