Uit een gesprek met een kraker, 1981
Kraken is voor mij niet alleen een huisje bezetten en dan je eigen gangetje gaan. Het betekent dat je je aansluit bij de buurt en dat je veel sterker verbonden raakt met de stad. Daar komt veel bij kijken. Het begon voor mij met het kraakspreekuur bij mij in de buurt. Je vertelt ze wat ze allemaal uit moeten zoeken als ze iets willen kraken en je helpt ze met de kraak zelf.
Als je boven op allerlei problemen zit, heel duidelijk zelf merkt hoe fout dingen zitten en je wordt dan zelf direct gepakt, op een onrechtvaardige manier gepakt, terwijl je, naar mijn gevoel tenminste, een rechtvaardige strijd voert tegen die problemen, dan ga je er ook vanzelf anders over denken. Ik vind het nu bijvoorbeeld ook niet meer fout om met stenen te gooien. Dat vond ik wel fout toen ik nog niet bovenop al die problemen in de stad zat en ik me nog niet met het kraken had bemoeid. Ik heb het fout gevonden tot op de dag van de Vondelstraat (gewelddadige rellen tussen krakers en politie in Amsterdam, 1980). In de Vondelstraat heb ik mijn eerste steen gegooid. Ik wist toevallig wat daar aan de hand was, ik had meegedraaid in het kraakspreekuur daar in de buurt, en ik wist dat die mensen dat allemaal best goed hadden uitgezocht.
Op een gegeven moment, en tot onze schrik en verbazing, kwam de politie terug. Op dat moment was ik inderdaad gemotiveerd genoeg om te zeggen: ik ga niet meer uit dat pand, ze slaan me er maar uit. Dat deden ze dus, en toen dacht ik: ik laat me ook niet wegslaan, ik sla terug. Daarna heb ik bij mezelf gezegd: nou ja, op die manier moet het dan ook maar, hoe vervelend ook, en terwijl je in feite niet uit jezelf voor dat geweld kiest maar het steeds een reactie is op hoe er tegen jou opgetreden wordt.
In mijn ouderlijk milieu kwam er ook een commissaris van politie over de vloer en met die man, die ergens in de buurt van D’66 stond, heb ik vele uren zitten praten. Dat gaat tot op zekere hoogte heel goed, hoewel ik een andere visie heb, maar het breekpunt ligt vooral daar waar hij vindt dat als er een uitspraak van de rechter is geweest, die dan ook moet worden uitgevoerd. De uitspraak zelf mag je niet meer op z’n rechtvaardigheid toetsen. Dan zijn we het absoluut niet meer met elkaar eens, en het kan best zijn dat ik de volgende dag een steen naar hem sta te gooien.