In 1879 schrijft de Duitse dominee Friedrich Fabri in een pamflet met als titel Heeft Duitsland kolonies nodig?:
Voor de snelle opkomst en uitbreiding van de sociaaldemocratie zijn meerdere economische oorzaken aan te wijzen. Een van de belangrijkste oorzaken is de snelle bevolkingsgroei, vooral in industriële gebieden. Andere oorzaken zijn een veel te snelle industriële ontwikkeling, overproductie en werkloosheid. (…)
De sociaaldemocratie zoals we die nu kennen, heeft immers haar huidige vorm aangenomen in de tijd waarin de economische crisis begon en de gevolgen van overbevolking duidelijk voelbaar begonnen te worden. In mijn ogen is emigratie niet enkel een middel om de druk van de overbevolking in eigen land weg te nemen. Veel meer denk ik aan de positieve psychologische invloed van een goed voorbereide en goed uitgevoerde en daardoor succesvolle emigratie op het beeld dat veel mensen hebben van emigratie. Al bereik je niet degenen die erg boos zijn, toch zou je de meeste mensen die zich door valse beloftes misleid en onderdrukt voelen, nieuwe hoop kunnen geven: emigratie biedt nieuwe kansen. Daarmee zou je ook paal en perk kunnen stellen aan de om zich heen grijpende ontevredenheid.
