Fragmenten uit een toespraak van Lu Ting-yi, directeur van de propaganda-afdeling van de Chinese Communistische Partij, 26 mei 1956:
Tot kunstenaars en schrijvers zeggen we: ‘Laat vele soorten bloemen bloeien’. Tot wetenschappers zeggen we: ‘Laat verschillende denkrichtingen met elkaar strijden’. Dit is de politiek van de Chinese Communistische Partij. Zij werd door Voorzitter Mao Tse-toeng op het Opperste Volkscongres bekend gemaakt (…)
Als we ons land welvarend en sterk willen maken moeten we niet alleen de macht van de proletarische staat consolideren, onze economie en ons onderwijs ontwikkelen en onze nationale verdediging versterken, maar ook een bloeiende kunst, literatuur en wetenschap hebben. Dat is essentieel (…)
De vrijheid waar wij van uitgaan is niet dezelfde als die welke is gebaseerd op de democratie die door de bourgeoisie wordt aangehangen. De vrijheid, verdedigd door de bourgeoisie, betekent in werkelijkheid vrijheid voor slechts een minderheid, met weinig of geen vrijheid voor de werkende mensen. De bourgeoisie oefent een dictatuur uit over de werkende klasse (…) Wij daarentegen stellen dat er onder de mensen democratische vrijheden moeten zijn, maar dat geen vrijheid moet worden gegeven aan contra-revolutionairen: voor hen hebben we slechts dictatuur. Dit is een kwestie van het trekken van een politieke grens. Tussen vriend en vijand moet een heldere politieke lijn getrokken worden.
