In 1956 verschenen de memoires van de Amerikaanse oud-president Harry Truman. Over de gebeurtenissen in 1945 schrijft hij:
Ik was met Churchill, Attlee en Stalin in Potsdam bijeengekomen om te trachten nauwere samenwerking tussen de drie grote mogendheden tot stand te brengen. Maar desondanks waren de betrekkingen met de Sovjet-Unie stroef geworden. De overwinning had van een moeilijke bondgenoot in de oorlog een nog lastiger partner in vredestijd gemaakt. Rusland scheen erop uit met imperialistisch oogmerk zijn door de oorlog verwoeste buurlanden te eigen bate te misbruiken. (…) De meeste landen in Europa waren bankroet en miljoenen mensen hadden geen onderdak en geen eten. Wij waren het enige land dat kon helpen. Wij hadden daartoe reeds noodmaatregelen genomen en deden alles wat in ons vermogen lag om een grote menselijke ramp te voorkomen.
Onze economische en financiële lasten waren nu overweldigend. Maar de omschakeling van oorlog naar vrede verliep op efficiënte en ordelijke wijze. En onze economie bleef op volle toeren draaien met in vredestijd volledige werkgelegenheid, terwijl wij toch miljoenen mensen demobiliseerden. Wij waren getuige van de transformatie der Verenigde Staten in een natie met ongehoorde macht en steeds toenemende mogelijkheden.
Toelichting:
Winston Churchill is op dat moment premier van Groot-Brittannië en Clement Attlee is de minister van Buitenlandse Zaken van Groot-Brittannië.
