Dagboekfragment van een Nederlandse jongen in een kamp in Indonesië (1945):
Vanavond is het kamp toegesproken door de nieuwe kampleiding. Er is gezegd dat we ons, ondanks onze vreugde over de bevrijding, maar rustig moesten houden. Het kamp zou zo snel mogelijk opengaan. Nadat de kampleiding uitgesproken was, hebben we een minuut stilte gehouden om iedereen die gestorven is te herdenken. Daarna begonnen een paar heren opeens het Wilhelmus te zingen. We zongen allemaal hardop mee en dachten dat het leven in de kolonie weer snel als vanouds zou zijn.
