Dit is een portret van keizer Qianlong, een keizer van de Qing-dynastie die regeerde van 1735 tot 1799. De Qing-dynastie was een dynastie van Mantsjoes die heerste over een bevolking van voornamelijk Han-Chinezen. Door de succesvolle militaire campagnes van de Qing werden hier ook nog een groot aantal Tibetanen en Mongolen aan toegevoegd. De Qing probeerde deze diversiteit te omarmen. In China waren al een hoop religieuze tradities met elkaar verweven zoals het confucianisme, daoïsme, boeddhisme en vormen van Chinese volksreligie. Hier kwamen aan het hof van de Qing nog de vrij specifieke tradities van het Tibetaans boeddhisme, de grootste religie in Tibet en Mongolië, bij. Qianlong ging hier het verste in en dit portret is daar een mooi voorbeeld van. Het kunstwerk is een zogeheten thangka, een traditionele Tibetaanse rol van katoen waarop een of meerdere boeddhistische figuren staan afgebeeld. Qianlong is hier afgebeeld als Manjusri, de bodhisattva van wijsheid, een belangrijk figuur in het Tibetaans boeddhisme. Manjusri is dus een bodhisattva, iemand op het pad naar verlichting, maar die uit barmhartigheid verlichting uitstelt om ook anderen te redden. Qianlong wordt omringd door 108 andere Tibetaanse boeddhistische figuren. De hele scène is getekend door een atelier van Chinese en Tibetaanse kunstenaars, alleen het gezicht is van de hand van Giuseppe Castiglione, een Italiaanse jezuïet en een hofschilder van Qianlong. De jezuïeten zijn een belangrijke katholieke orde die over heel de wereld actief zijn en aanvankelijk door de Qing-dynastie ook werden verwelkomd.
