Fragment uit het dagboek van tsaar Nicolaas II, 30 oktober 1905:
Het maakt me ziek (…) In plaats van snel en beslissend op te treden, komen de ministers als een troep verschrikte kippen in een vergadering bijeen. Men heeft hetzelfde gevoel als voor een zomers onweer (…) Er staan twee wegen open: een energieke militair vinden en de opstand met bruut geweld neerslaan. Maar dat zou opnieuw bloedvergieten betekenen en wij zouden alleen maar terug zijn op ons uitgangspunt. De andere weg zou zijn de mensen hun burgerrechten, vrijheid van meningsuiting en persvrijheid te geven en alle wetten door een Staatsdoema1 te laten bevestigen. Dat zou natuurlijk een grondwet betekenen. Wij hebben er dagenlang over gesproken en tenslotte heb ik, onder het aanroepen van Gods hulp, getekend (…) Er was geen andere uitweg.
Noot 1: de Staatsdoema is de Russische term voor een van de kamers van het parlement, te vergelijken met de Nederlandse Tweede Kamer.
