Na het afbranden van het Amsterdamse stadhuis in de nacht van 6 op 7 juli 1652 werd de roep om goede blusmogelijkheden steeds groter. Voorheen werden met leren emmers branden geblust, maar dat bood geen soelaas. In 1672 introduceerde Jan van der Heyden de slangrandspuit die mobiel genoeg was om op veel plekken te komen. Daarnaast werd het water doormiddel van slangen aangevoerd, zodat je niet meer met emmers hoefde te sjouwen.
Op deze afbeelding zie je de introductie van de slangbrandspuit. In de tekst wordt uitgelegd hoe je het apparaat moet bedienen.
In 1690 gaf Van der Heyden het ‘Brandspuitenboek’ uit, waarin hij deze slangbrandspuit gedetailleerd beschreef. Bovendien stonden hierin verhalen en prenten over grote branden in Amsterdam sinds de brand in het Oude Stadhuis in 1652. Op deze afbeelding zie je een voorbeeld uit het boek.
