In 1879 vertrekken ongeveer 20.000 zwarte Amerikanen vanuit de zuidelijke staten Mississippi en Louisiana naar de staat Kansas in het Middenwesten. De Amerikaanse Senaat onderzoekt de oorzaken hiervan. In 1880 wordt Henry Adams, een zwarte leider die een belangrijke rol speelde in de migratie, onder ede verhoord door de senaatscommissie:
Senator: Wanneer verloor u de hoop en het vertrouwen dat uw omstandigheden draaglijk zouden blijven in de zuidelijke staten?
Adams: Nou, we bleven een sprankje hoop houden tot 1877.
Senator: Vóór 1877 verloor u de hoop niet?
Adams: Nee, meneer. Pas in 1877 verloren we al onze hoop.
Senator: Waardoor verloor u in dat jaar alle hoop?
Adams: Nou, we bevonden ons in zulke omstandigheden dat we geen enkele mogelijkheid zagen om onze omstandigheden nog te verbeteren. We hebben dat eind mei grondig besproken in onze organisatie. We stelden vast dat het hele Zuiden, dus elke staat in het Zuiden, in handen was van de mannen die ons als slaaf hadden gehouden. Toen we hier verder over nadachten, beseften we dat onze vroegere slavenhouders het overheidsgezag volledig in handen hadden, van politieagent tot gouverneur. We hadden het gevoel dat we onder deze mensen niet meer waren dan slaven. Deze discussie kwam aan de orde in alle afdelingen van onze organisatie. Toen zeiden we dat er geen hoop meer voor ons was en dat we dus maar beter konden vertrekken.(…)
Senator: Wanneer begon de uittocht naar de noordelijke staten vanuit uw plaats of vanuit de streek die u het beste kent?
Adams: Die is pas een jaar geleden goed en wel op gang gekomen.
