In 1953 komen Oost-Duitse arbeiders in opstand tegen de regering. In het communistische Nederlandse dagblad De Waarheid van 17 juni 1953 staat over het uitbreken van die opstand een artikel:
Onze correspondent telefoneerde ons gisteravond dat de aanleiding van de demonstraties (…) van Oost-Duitse bouwvakarbeiders een onjuist toegepaste regeringsmaatregel over de verhoging van de arbeidsnormen is geweest. De spionage- en sabotage-organisaties in het Westen hadden hiervan gebruik gemaakt om enkele groepen arbeiders tot demonstraties aan te zetten, die onmiddellijk aangevuld werden door mannen uit West-Berlijn. Toen de arbeiders voor het regeringsgebouw van het ministerie van Wederopbouw verschenen, werden zij door [de DDR] minister Selbmann toegesproken. Deze vertelde hun dat de regering al besloten had om de onjuiste maatregelen in te trekken. Agenten uit West-Berlijn probeerden de arbeiders over te halen om naar het Westen te marcheren “om daar hun recht te zoeken”. Dit provocerende voorstel werd onmiddellijk afgewezen met de verklaring: “Als wij klachten hebben, dan spreken wij onze eigen regering daarop aan.” De arbeiders gingen na de mededeling van minister Selbmann gerustgesteld weer naar hun werk.
