De volgende bronfragmenten gaan over gebeurtenissen in Berlijn in de twintigste eeuw:
fragment a
Hoewel sommige mensen blauwe plekken opliepen toen de twee bevolkingen van Berlijn zich met elkaar vermengden, leken de Berlijners te genieten van de sensatie dat ze gezamenlijk geschiedenis maakten. Ze sloegen elkaar op de rug, gaven elkaar glazen champagne, wisselden adressen uit en namen foto’s.
fragment b
De uitstraling van de Amerikaanse president liet er geen twijfel over bestaan dat de Verenigde Staten West-Berlijn nooit zouden prijsgeven. De kracht van zijn toespraak bezorgde me kippenvel. Daarbij straalde het licht van zijn fakkel ver over het door de Sovjet-Unie beheerste Oost-Berlijn.
fragment c
Dit is het begin van de communistische revolutie. Hiermee beginnen zij hun aanval. (…) Het Duitse volk zal geen toegeeflijkheid dulden. Iedere communistische partijfunctionaris zal worden neergeschoten waar hij wordt aangetroffen. Iedereen die met de communisten samenwerkt, moet gearresteerd worden. Vanaf nu zal er ook geen enkele toegeeflijkheid meer worden getoond tegenover de sociaaldemocraten.
fragment d
Zelfs de aanvoer van medicijnen en melk voor baby’s was gestopt. Twee miljoen West-Berlijners moesten door uithongering tot overgave worden gedwongen. De efficiency van de luchtbrug overtrof de stoutste verwachtingen. (…) Elke 63 seconden landde er een vliegtuig!
fragment e
Bij de bakker zeiden ze dat de Russen nu bij Weissensee en Rangsdorf zijn. In het strandbad van Rangsdorf ben ik vaak gaan zwemmen. Ik probeer hardop uit hoe het klinkt: “De Russen in Rangsdorf.” Het lijkt nergens op. In het oosten vandaag een vuurrode hemel, eindeloze branden.
fragment f
Volgens Berger zijn er betrouwbare troepen in Berlijn, en tanks en vliegtuigen voor het bestrijden van straatgevechten. Voor morgen worden ongeregeldheden verwacht en men is erop voorbereid. De regering maakt een ambivalente en besluiteloze indruk. De enige betrouwbare krachten buiten het leger zijn, voor zover we daarop kunnen vertrouwen, de georganiseerde sociaaldemocraten en zij eisen het aftreden van de keizer.