Op 24 april 1793 geeft Maximilien Robespierre in een toespraak een toelichting op de bepaling over bezit in zijn eigen versie van de Verklaring van de rechten van de mens en de burger:
Vraag een mensenhandelaar wat bezit is; hij zal antwoorden door te wijzen op die lange doodskist die hij zijn schip noemt en waarin hij mensen dicht op elkaar stouwt die nog in leven lijken: “Daar is mijn bezit. Ik heb hen voor zoveel per hoofd gekocht.”
Vraag het een edelman die veel grond en lijfeigenen bezat en die van mening is dat de wereld op zijn kop is gezet omdat hij ze niet meer heeft.
