Op 31 mei 1791 neemt de afgevaardigde Jérôme Pétion de Villeneuve tijdens een debat over de doodstraf in de Franse Nationale Vergadering het woord:
De wet straft niet omwille van het wrede genoegen van het straffen. Dat zou iets onmenselijks zijn. De wet wreekt zichzelf niet, want zij is zonder hartstocht en staat boven de hartstocht. (…) Een wet die doodt, is zonder moraal en neemt afstand van het doel dat de wetgever zichzelf dient te stellen. Zo’n wet laat aan de schuldige geen enkele mogelijkheid tot verbetering, want zij vermoordt hem; zo’n wet treedt op met de woede van de moordenaar.
