Een vrouw in Berlijn beschrijft in april 1945 in haar dagboek haar ervaringen met soldaten van het Rode Leger (het leger van de Sovjet-Unie) die Berlijn innemen:
We hadden amper onze moutkoffie met sneden van het geplunderde brood achter de kiezen, toen Anatols1 mannen alweer kwamen aanzetten, voor wie we een soort restaurant zijn – zij het dat de gasten hun eigen voedsel meebrengen. Dit keer was er een fatsoenlijk type, zo was ik ze nog niet tegengekomen: Andrej, sergeant-majoor, schoolmeester van beroep. Smal hoofd, ijsblauwe blik, rustig en intelligent. Eerste gesprek over politiek. Dat is niet zo moeilijk als je zou denken, aangezien alle politieke en economische begrippen vreemde woorden zijn en precies dezelfde als in het Duits. Andrej is een orthodoxe marxist. Hij geeft Hitler persoonlijk niet de schuld van de oorlog, maar het kapitalisme dat mensen als Hitler voortbrengt en wapenvoorraden laat aanleggen. Hij is van mening dat de Duitse en de Russische economie elkaar aanvullen, dat een Duitsland op socialistische grondvesten Ruslands natuurlijke partner zou kunnen zijn.
noot 1 Anatol is een officier van het Rode Leger in Berlijn.
