Tijdens de Eerste Wereldoorlog ving Nederland Belgische vluchtelingen op in bewaakte opvangkampen. Deze prentjes van gebeden in het (pseudo-)Vlaams-Nederlands komen uit het vluchtelingenkamp dat was gevestigd op de Eder heide (‘Vluchtoord Ede’). Ze zijn voor de vluchtelingen geschreven door de Amerikaans-Nederlandse schrijver Chris van Abkoude.
“Bede!
Onze Vader, die in de Hemelen zijt!
Wij zijn ons goed lief papaken kwijt,
Moederke zegt: Hij heeft ons verlaten
Om te vechten tegen vreemde soldaten.
Die stoute mannen zijn hier gekomen,
En hebben ons alles afgenomen,
Nu hebben wij niets meer, zelfs geen eten,
Lief Heertje, Gij zult ons toch heusch niet vergeten?”
